آکنه یا جوش صورت

آکنه معمولا در سنین ۱۰ تا ۱۳ سال بروز می کند و در افراد با پوست چرب امکان شدت گرفتن آن بیشتر است. آکنه در نوجوانان معمولا ۵ تا ۱۰ سال طول می کشد و به طور معمول در سن ۲۰ سالگی از بین می رود.

آکنه در هر دو جنس دختر و پسر رخ می دهد اما پسر ها استعداد بیشتری برای ابتلا به انواع شدیدتر آن را دارند.

در سنین بالاتر از ۳۰ سالگی زنان، نسبت به مردان احتمال بیشتری برای ابتلا به آکنه های خفیف دارند. بروز آکنه بر روی صورت، شایع تر است. اما ممکن است آکنه بر روی گردن، قفسه سینه، پشت، شانه ها و بازو ها نیز  ایجاد شود.

✅ علت بروز آکنه هنوز به طور دقیق مشخص نیست. اما وراثت و تغییرات هورمونی نقش مهمی در بروز آن دارند.

🔹استرس می تواند آکنه را تشدید کند اما نمی تواند به صورت یک عامل، موجب بروز آکنه شود.

🔹تغییرات هورمونی: در دوران بلوغ، پسرها و دخترها هر دو مقدار زیادی هورمون آندروژن تولید می کنند. آندروژن هورمون جنسی مردانه ایست که شامل تستوسترون می شود. تستوسترون موجب تولید چربی بیشتری در پوست می شود.

🔹باکتری ها: چربی های اضافه پوست، روزنه های فولیکول های مو را مسدود می کنند (به خصوص فولکول موهای گردن، قفسه سینه و پشت) باکتری ها در این فولیکول های مسدود شده رشد می کنند.

باکتری پروپیونی باکتریوم آکنس ( Propionibacterium acnes ) به صورت طبیعی در فولیکول های سالم مو وجود دارند. اگر تعداد زیادی از آنها در فولیکول های مسدود شده جمع شده باشند، ممکن است آنزیمی ترشح کنند که موجب تجزیه چربی پوست و ایجاد التهاب شوند. این حالت باعث بروز جوش های سرسیاه و یا سرسفید می شود که در سطح پوست ایجاد شده و به اسم «کومدون (Comedones)» شناخته می شوند.

گاهی این مسدود شدگی باعث می شود که دیواره فولیکول ها به علت فشار این تجمع چربی بترکد. در این حالت چربی های پوست به داخل بافت های اطراف نفوذ کرده و پوستول (pustule) و یا پاپول (papule) را به وجود می آورند که به آنها آکنه های التهابی گفته می شود. پوستول های بزرگتر و حساس به لمس را «نُدول» می خوانند.

🔹برخی از دارو های ضد بارداری تزریقی و دستگاه های ضد بارداری داخل رحمی (IUD) نیز ممکن است موجب بروز آکنه شوند.

🔹استروئیدهایی که بدن سازان و سایر ورزشکاران مصرف می کنند نیز ممکن است منجر به بروز آکنه های شدید شوند.

🌐 نگاه مدیا