مکانیسم بینایی در ﻣﺎرﻫﺎ

ﻣﺎرﻫﺎ از ﭼﺸﻤﺎن ﻋﺎدی ﺧﻮد در ﻃﻮل روز اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ در ﺷﺐ از ﺟﻔﺖ دﯾﮕﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎن ﮐﻪ در زﯾﺮ ﭼﺸﻢ اﺻﻠﯽ آﻧﻬﺎ ﻗﺮار دارد و Pitorgan ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻬﺮه ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ. اﯾﻦ ﭼﺸﻤﺎن ﻓﺮﻋﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﯿﻨﮕﺎل ﻫﺎﯾﯽ را از اﺟﺴﺎم ﮔﺮم ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺧﻮد ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ.

ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ ﻋﻤﻞ اﯾﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت درﯾﺎﻓﺖ infra-red Heat ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﻮاج ﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺟﻬﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮی ﺟﺴﻢ را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪ.در ﻃﻮل روز دﯾﺪ ﻣﺎرﻫﺎ واﺑﺴﺘﮕﯽ زﯾﺎدی ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ دارد و در واﻗﻊ اﮔﺮ ﺷﮑﺎر آﻧﻬﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﺷﺪ آﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آن را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ و از آن ﺻﺮف ﻧﻈﺮ میﮐﻨﻨﺪ. 

ﻣﺎر ﺑﺮای ﺷﮑﺎر ﮐﺮدن ﻧـﻪ از ﭼﺸـﻤﺎن ﺗﺰﺋﯿﻨـﯽ ﺧـﻮد، ﮐـﻪ از ﻋﻀـﻮی ﺣﻔﺮه ﻣﺎﻧﻨﺪ در ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﻬﺮه ﻣـﯽ  ﺑـﺮد  ﮐـﻪ  ﻣﺎﻧﻨـﺪ  دورﺑـﯿﻦ  ﺣﺮارﺗـﯽ،  ﭘﺮﺗﻮﻫﺎی ﻓﺮوﺳﺮخ را ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﯽ  دﻫﺪ. ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ اﯾﻦ ﭼﺸﻢ ﺣﺮارﺗـــــﯽ ﺑـــــﻪ ﺗـــــﺎزﮔﯽ ﺷـــــﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷـــــﺪه اﺳـــــﺖ ﻣﺎرﻫﺎ دارای ﺣﻔﺮه ﻫﺎﯾﯽ در ﺳﺮ ﺧﻮد ﻫﺴـﺘﻨﺪ  ﮐـﻪ  ﺑـﻪ  آن ﻫـﺎ  اﻣﮑـﺎن  ﻣﯽ دﻫﺪ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﭘﺮﺗﻮﻫﺎی ﻓﺮوﺳﺮﺧﯽ ﮐﻪ از ﺑـﺪن  ﮔـﺮم  ﺣﯿﻮاﻧـﺎت  ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣـﯽ  ﺷـﻮد،  آن ﻫـﺎ  را در ﺗـﺎرﯾﮑﯽ  ﺑﺒﯿﻨﻨـﺪ . در اﯾـﻦ  ﺣﻔـﺮه  ﻫـﺎ  ﮐﺎﻧﺎل ﻫﺎی ﭘﺮوﺗﺌﯿﻨﯽ ﻗﺮار دارد ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﮔﺮﻣـﺎ  ﻓﻌـﺎل  ﻣـﯽ  ﺷـﻮد  و ﻗﺎﺑﻠﯿــــﺖ دﯾــــﺪ در ﺷــــﺐ را ﺑــــﻪ ﻣــــﺎر ﻣــــﯽ   دﻫــــﺪ.

ﻣﺎرﻫﺎی اﻓﻌﯽ، ﭘﯾﺘﻮن و ﺑﻮآ ﺳﻮراخ ﻫﺎﯾﯽ روی ﺻﻮرت ﺧﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻀﻮ ﺣﻔﺮه ای ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺳﻮراخ ﻫﺎ دارای ﻏﺸﺎﯾﯽ ﻫﺴـﺘﻨﺪ  ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺮﺗﻮﻫﺎی ﻓﺮوﺳﺮخ ﮔﺴﯿﻞ ﺷﺪه از ﺑﺪن ﻫـﺎی  ﮔـﺮم  را ﺗـﺎ  ﺷﻌﺎع ﯾﮏ ﻣﺘﺮی ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻨﺪ. ﭼﻪ در روز و ﭼﻪ در ﺷﺐ، اﯾﻦ ﻋﻀـﻮ  ﺣﻔﺮه ای ﺑﻪ ﻣﺎر اﻣﮑـﺎن ﻣـﯽ دﻫـﺪ  ﺗـﺎ  درﺳـﺖ  ﻣﺎﻧﻨـﺪ  دورﺑـﯿﻦ  ﻫـﺎی  ﻓﺮوﺳﺮخ، ﺗﺼﻮﯾﺮی از ﺷﮑﺎر ﯾﺎ ﺷﮑﺎرﭼﯽ ﺧﻮد ﺑﺒﯿﻨﺪ و ﺑﻪ اﯾـﻦ  ﺗﺮﺗﯿـﺐ  ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻣﺎرﻫﺎ داری ﯾﮏ ﺣﺲ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻫﺴـﺘﻨﺪ.

ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪ را در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﻨـﺪ. ﺳـﻠﻮل   ﻫـﺎی  ﻋﺼﺒﯽ در ﻋﻀﻮ  ﺣﻔﺮه ای دارای ﯾﮏ ﮐﺎﻧﺎل ﯾﻮﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ  TRPA1 ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد .اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﯾﮏ ﮔﯿﺮﻧﺪه ﻓﺮوﺳﺮخ اﺳـﺖ  ﮐـه ﺑﺪون ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﻮر ﻣﺮﯾﯽ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺮﺗﻮﻫﺎی ﻓﺮوﺳﺮخ را ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻨﺪ اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﮔﯿﺮﻧﺪه در ﺳﺮ ﺑﻌﻀﯽ از ﭘﺴﺘﺎﻧﺪاران ﻧﯿـﺰ وﺟـﻮد دارد ﮐـﻪ ﺑـﻪ     ﮔﯿﺮﻧﺪه ﻫﺎی واﺳـﺎﺑﯽ  ﻧﯿـﺰ  ﻣﻌـﺮوف  اﺳـﺖ  و ﻣـﯽ  ﺗﻮاﻧـﺪ  ﺑـﻮی  ﺑﺴـﯿﺎر  آزاردﻫﻨــﺪه ﮔﯿــﺎه ﺧــﺮدل ﯾــﺎ دﯾﮕــﺮ ﻣﻨــﺎﺑﻊ را ﺷﻨﺎﺳــﺎﯾﯽ ﮐﻨــﺪ ﻋﻤﻠﮑــــــــﺮد ﻣﻮﻟﮑــــــــﻮﻟﯽ دورﺑــــــــﯿﻦ ﺣﺮارﺗــــــــﯽ ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﺴﺖ ﻫﺎی ﺟﺎﻧﻮری، ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺟـﺎﻟﺒﯽ  روی ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن  اﯾـﻦ  ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﺴﯽ اﻧﺠﺎم داده اﻧﺪ. دﯾﻮﯾﺪ ﺟﻮﻟﯿﺎس، زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎس ﻣﻠﮑـﻮﻟﯽ  داﻧﺸﮕﺎه ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ در ﺳﺎن ﻓﺮاﻧﺴﯿﮑﻮ ﮔﻔﺖ: »اﯾﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮای اﻓﺮادی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﮐﻪ در ﺣﻮزه ژﻧﺘﯿﮏ ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ، ﺑﺴﯿﺎر ﺣﯿﺎﺗﯽ اﺳﺖ. ﭼﯿـﺰی  ﮐﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ، ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد اﯾﻦ ﻋﻀﻮ ﺣﻔـﺮه ای در  ﺳﻄﺢ ﻣﻠﮑﻮﻟﯽ ﺑﻮد.

ﻋﻀﻮ ﺣﻔﺮه ای دارای رﺷﺘﻪ ﻫﺎی ﻋﺼﺒﯽ اﺳـﺖ  ﮐـﻪ  ﺑـﻪ  ﻏـﺪه  ﻋﺼـﺐ  ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ. ﻣﺤﻘﻘﺎن اﯾﻦ ﻃﻮر اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ روش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آﺷﮑﺎرﺳﺎزﻫﺎی ﮔﺮﻣﺎﯾﯽ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ ﻋﻀﻮ ﺣﻔـﺮه  ای ﻣﺎر، ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻋﺼﺐ ﻏﺪه ﻋﺼﺐ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﻏﺪه رﯾﺸﻪ ﭘﺸﺘﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ   اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ را از ﻃﺮﯾﻖ ورودی  ﺣﺴﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮔﺮدن ﺑﻪ ﻣﻐﺰ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ و ﺑﺎ اﺣﺘﻤﺎل ﮐﻢ ﺗﺮی، ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﻋﻀﻮ ﺣﻔﺮه ای ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮔﺮﻣــــــــــﺎ را ﺗﻮﻟﯿــــــــــﺪ ﻣــــــــــﯽ ﮐﻨــــــــــﺪ.

اﯾﻦ ﺗﯿﻢ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ آر.ان.ای ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ را ﮐـﻪ  ﺗﻮﺳـﻂ  ﻫـﺮ  ﻧـﻮع  از ﻋﺼﺐ ﻫﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ داد ﮐـﺪام  ژن ﻫـﺎ   فعال و در ﺣﺎل ﺗﻮﻟﯿـﺪ  ﭘـﺮوﺗﺌﯿﻦ  ﻫـﺎ  ﻫﺴـ ﺘﻨﺪ. آن ﻫـﺎ  ﻓﻘـﻂ  ﯾـﮏ  ژن TRPA1ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ در دو ﻧﻮع ﻏﺪه ﺑﻪ ﺻـﻮرت ﻣﺘﻔـﺎوت وﺟـﻮد داﺷﺖ و ژﻧﯽ  ﮐﻪ در ﻏﺪه ﻋﺼﺐ ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺑﻮد، ﻧﺴﺒﺖ ﺑـﻪ  ﻏـﺪه  رﯾﺸـه ﭘﺸـــﺘﯽ 400 ﺑﺮاﺑـــﺮ ﺑـــﯿﺶ ﺗـــﺮ آر.ان.ای ﺗﻮﻟﯿـــﺪ ﻣـــﯽ ﮐـــﺮد.

ﻋﻀﻮ ﺣﻔﺮه ای ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﺮدازش داده ﻫﺎی ﺣﺲ ﻻﻣﺴﻪ ﻣـﺎر  اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻤﺎس ، ﮔﺮﻣﺎ و درد را ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻨﺪ. اﯾـﻦ  ﺳﯿﺴـﺘﻢ  ﻫﯿﭻ ﺳﯿﮕﻨﺎﻟﯽ از ﭼﺸﻢ ﻫﺎ درﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد، ﻧﺸﺎن ﻣـﯽ  دﻫـﺪ  ﻣﺎرﻫﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮔﺮﻣـﺎ  و ﻧـﻪ  از ﻃﺮﯾـﻖ  ﻓﻮﺗـﻮن  ﻫـﺎی  ﻧـﻮری  ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺤﯿﻂ اﻃﺮاف ﺧﻮد را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿـﺐ اﯾـﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘـﺎت    ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن در ﺑﺎره ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻋﻀـﻮ  ﺣﻔـﺮه  ای توسط ﺑـﻮم  ﺷﻨﺎﺳـﺎن  رﻓﺘـﺎری  ﻣﻄـﺮح  ﺷـﺪه  ﺑـﻮد،  ﺗﺎﺋﯿـﺪ  ﻣـﯽ  ﮐﻨـﺪ.

منبع : سایت انجمن دامپزشکان irvet.ir

یک مسابقه عکاسی جالب!

برخی مواقع حیوانات وحشی کارهای انجام می‌دهد که به ژست‌های انسان‌ شبیه است؛ حرکات جالبی که برای هر بیننده جذابیت دارد. هر ساله مسابقه‌ای در کشور آلمان با نام «Comedy Wildlife Photography Awards» برگزار می‌شود که عکاس‌ها بهترین حالت‌های حیوانات وحشی را با بیشترین میزان جذابیت برای بیننده در آن ارائه می‌دهند، حیواناتی که مانند انسان‌ها ژست گرفته‌اند. بنیانگذار گرفتن عکس‌های جالب و خنده دار از حیوانات پاول یونسون هیکس «Paul Joynson-Hicks» است. عکس‌هایی که ملاحظه می‌کنید از بین ۰۰ ۱۵ عکسی انتخاب شده که به مسابقه‌ای با همین عنوان فرستاده شده‌اند. داوران این مسابقه به سختی توانسته بودند ۱۰ نفر اول را انتخاب کنند زیرا تمام عکس‌ها بسیار جذاب و دوست‌داشتنی بودند. نکته قابل توجه در این عکس‌ها، ژست‌های انسانی است که حیوانات به خود گرفته بودند. از فینالیست‌های مسابقه ۴۳ نفر آنها آلمانی و ۱۰ نفر برتر انگلیسی، اتریشی و سویسی، کانادایی و آمریکایی بوده‌اند. طبق قوانین مسابقات به ۳ نفر برتر مدال‌های طلا، نقره و برنز و همچنین سفر رایگان به آفریقا اهدا می‌شود. ضمن اینکه به ۱۰ نفر اول دوربین عکاسی حرفه‌ای اهدا می‌شود، این تصاویر را در زیر مشاهده می‌کنید:

 

یولیان راد «Julian Rad» از اتریش به خاطر گرفتن تصویر همستر، برنده مدال طلا شد

چارلی ریچاردسون «Charlie Richardson» از انگلیس به دلیل گرفتن تصویر گوزن به مدال نقره رسید

اولیور دریکه «Oliver Dreike» از انگلیس به خاطر تصویر گوریل، به مدال برنز دست یافت

هیات داوران، ۹ تصویر زیرا به عنوان دیگر عکس‌های برتر این مسابقات انتخاب کرد: (عکس‌ها بدون اولویت‌بندی است)

 

 

 

 

 

 

 

10 زوج وفادار در دنیای حیوانات ...

۱۰- موش چمنزار؛ ۱ سال
موش های چمنزار که بومی آمریکای شمالی هستند، تنها جوندگانی هستند که در طول عمرشان فقط یک جفت اختیار می کنند. نرها پس از آنکه ماده ای را به همسری برگزیدند، تا آخر عمر کوتاهشان با او باقی می مانند. اگر ماده آنها بمیرد، نر دنبال جفتی دیگر نمی گردد و تا آخر عمر تنها می ماند.

۹- کرکس سیاه، ۵ سال
به دنبال مراسم طولانی ابراز محبت روی زمین، ماده کرکس سیاه آمریکایی همسر خود را انتخاب کرده و تا آخر عمر با او زندگی می کند. نکته منحصر به فرد درباره این پرندگان بومی قاره آمریکا این است که نرها رقبایی را که به همسر آنها چشم داشته باشد در نبردی خونین از پای درمی آورند.

۸- قمری اروپایی؛ ۷ سال
به دلیل جفتگیری مادام العمر، قمری های اروپایی، نماد عشق ابدی در ادبیات این قاره هستند. جایگاهی که به واسطه آوای سوزناک و اندوهبار آنها تقویت شده است. قمری های اروپایی یکی از حیواناتی هستند که در صورت مرگ جفت خود تا پایان عمر تنها زندگی می کنند.

۷- موریانه؛ ۸ سال
موریانه ملکه که می تواند در روز ۲۰۰۰ تخم بگذارد، تنها یک موریانه نر (پادشاه) را برای جفتگیری مادام العمر خود برمی گزیند. این رفتار موریانه ها دقیقا در نقطه مقابل مورچه ها است که مورچه نر پس از جفتگیری می میرد. موریانه های کلونی شامل ملکه، پادشاه و اعقاب آنها هستند.

۶- فرشته ماهی؛ ۱۰ سال
فرشته ماهی های فرانسوی تمام عمر را جفت هم باقی می مانند و از قلمرو خود در برابر جفت های دیگر دفاع می کنند. این ماهیان در اقیانوس اطلس غربی، از فلوریدا تا دریای کارائیب و برزیل زندگی می کنند.

۵- گرگ؛ ۱۲ سال
اغلب گونه های گرگ از جمله گرگ های خاکستری همسرانی مادام العمر برای خود اختیار می کنند. معمولا تنها گرگ نر آلفا که گله را رهبری می کند اجازه جفت گیری دارد. اگرچه گرگ ها تمام عمرشان را کنار جفت خود سپری می کنند اما اگر جفت آنها بمیرد به جای تنها ماندن جفت جدیدی انتخاب می کنند.

۴- قو؛ ۱۵ سال
به دلیل شکل قلبی که زوج قوها با گردن خود می سازند آنها را رمانتیک ترین موجودات دنیا می دانند اگرچه این پرندگان تک همسر هستند و در صورت مرگ جفتشان بقیه زندگی را در تنهایی می گذرانند ولی گاهی اوقات «طلاق» نیز در جامعه آنها مشاهده می شود.

۳- سگ آبی؛ ۱۶ سال
زمانی که سگ های آبی به ۳ سالگی می رسند، جفت خود را انتخاب می کنند و بقیه عمر خود را کنار او می گذرانند. کلونی سگ های آبی شامل والدین و فرزندان آنهاست. وقتی سگ های آبی به دو سالگی می رسند والدین آنها را از خانه بیرون می اندازند تا با پیدا کردن جفت، کلونی خودشان را شکل دهند.

۲- عقاب سرسفید؛ ۳۰ سال
این پرندگان از وفادارترین جفت های طبیعت هستند. عقاب های نر پس از اجرای تشریفات پر زحمت جفتگیری، همسرشان را انتخاب می کنند و تا پایان عمر کنارش باقی می مانند. در صورت ناتوانی در جوجه آوری، جفت هات از هم جدا می شوند و جفت تازه ای برای خود برمی گزینند.

۱- آلباتروس؛ ۵۰ سال
آلباتروس ها خانواده ای متشکل از ۲۱ گونه هستند که عمدتا در اقیانوس اطلس شمالی و جنوبی زندگی می کنند. عمر آلباتروس ها بیش از بسیاری از پرندگان دیگر است و به همین دلیل دیرتر جفت خود را انتخاب می کنند، اما وقتی جفت مورد نظرشان را پیدا کردند، تمام عمر را کنار او سپری می کنند.

از : http://mag.iranbiologists.com

دو رگه ها(2)

شیببر و ببشیر

دانشمندان با پیوند دادن شیر نر با ببر ماده حیوان جدیدی تولید کرده اند و آن را شیبَبر (لایگر )* نام گذاری کرده اند که از همه نظر نسبت به شیر و ببر برتری دارد! چنین موجودی تا به حال در طبیعت وجود نداشته است، چراکه شیر و ببر نه تنها ذاتا با هم میانه ی خوبی ندارند بلکه دشمنی هم دارند.این هیولا (لایگر) که حدود 454 کیلوگرم وزن دارد. قد بلندتر، قدرت بدنی بیشتر، توان پرش بالاتر و.... را نسبت به پدر و مادر خود دارد! جالب اینکه با وجود تنفر شیر از شنا کردن در آب، لایگر به شنا کردن علاقه دارد. در حال حاضر چندین نمونه از این حیوان تولید شده که در سیرکها و برخی باغ وحش ها به نمایش گذاشته شده اند. فقط جنس ماده ی این حیوان قادر به تولید مثل با ببر یا شیر نر می باشد که خود موجب به وجود آمدن دو گونه ی جدید دیگر شده است!

همچنین حیوان دیگری به نام ببشیر(تایگن) هم تولید شده که محصول ببر نر و شیر ماده است، البته به ببر شباهت بیشتری دارد و به بزرگی و عظمت لایگر هم نیست...

                                                      

* لایگر، جانوری دورگه حاصل آمیزش شیر نر و ببر ماده است. این واژه از ترکیب دو لغت Lion به معنای شیر و Tiger به معنای ببر گرفته شده است. (Lion+Tiger=Liger) این جانور را می‌توان در زبان پارسی، شیببر (شیر + ببر = شیببر) نامید. از نظر ظاهری این حیوان شبیه یک شیر بزرگ، اما راه‌راه است.

در گذشته ، به دنبال یک پدیده نادر و استثنایی در ایران و جهان  با جفت گیری طبیعی ببرِ نر و شیرِ ماده ۳ توله «شیر ببر» در مشهد متولد شدند.

دو رگه ها(1)

 ZEBROID
یک zebroid (با نام های دیگر zedonk، zorse، zebrule و قاطر گورخر) نتیجه جفت گیری بین گورخر نر و حیوان ماده از خانواده equidae (نوعی اسب) است.

zorse نتیجه جفت گیری اسب و گورخر است.

zonkey هم بچه گورخر و خر است.

Zony هم بچه دورگه نتیجه جفت گیری گور خر و اسب پونی است.

تصاویر زیبا از کلونی ولوکس

پاره شدن کلونی مادر و آزاد شدن کره نوزاد (وسط تصویر)

ولوکس بیچاره که توسط یک آغازی بلعیده شده!

اوه چه جالب! یک دافنی در کنار ولوکس ها