آغازیان :: زیست شناسی

۸ مطلب با موضوع «آغازیان» ثبت شده است

توکسوپلاسموز

آشنایی با بیماری توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis)

👈 این بیماری از انواع بیماری‌های انگلی است که با ورود تک یاخته ای به نام «توکسوپلاسما گوندی Toxoplasma gondii» به بدن انسان‌ها و بسیاری از گونه‌های پستانداران و پرندگان ایجاد می‌شود. این بیماری در مرحله اول خود را به شکل آنفولانزا نشان می‌دهد که دلیل اصلی آن وجود عفونت در بدن است، این انگل هم در بزرگسالان و هم در کودکان ممکن است به وجود آید.

🔵 توکسوپلاسما گوندی از آغازیان تک یاخته ای و از رده هاگداران با نام علمی، Toxoplasma gondii می باشد.

🔹یک انگل اجباری درون سلولی است که میزبان عمده آن گربه است و قابلیت انتشار آن توسط مدفوع گربه می‌باشد اما قدرت آلوده کردن انواع مهره داران و پستانداران و پرندگان را نیز دارد و در برخی کشورها در سِرُم خون تا یک سوم افراد بالغ، آنتی‌بادی این انگل مشاهده می‌شود که این امر نشان دهنده شیوع بالا و قدرت آلودگی این انگل است. مثلاً تقریباً ۱۱% افراد بین ۴۹-۶ سال در آمریکا دارای آنتی بادی علیه توکسوپلاسما می‌باشند.

آلودگی به «توکسوپلاسما گوندی» در برخی افراد اهمیت دارد مثل خانم‌های باردار که می‌تواند باعث سقط یا عقب ماندگی جنین شود.

🔹پزشکان معقتدند که توکسوپلاسموز عوارض زیادی دارد که یکی از آن ها اختلالات روانی است زیرا این انگل ممکن است بر رفتار فرد تأثیر بگذارد؛ این اختلالات معمولا به شکل افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی خود را نشان می‌دهد. همچنین تحقیقات اخیر نشان داده است که انگل، آنزیمی با فعالیت هیدروکسیلازی (تیروزین و فنیل آلانین هیدروکسیلاز) تولید می‌کند.

🔹این آنزیم ممکن است منجر به تغییرات رفتاری در بیماران مبتلا به توکسوپلاسموز شود؛ زیرا این اتفاق با تغییر تولید دوپامین - انتقال دهنده عصبی مؤثر در خلق و خوی، معاشرت، توجه، انگیزه و الگو‌های خواب - مشاهده می‌شود همچنین آلودگی به توکسوپلاسما در افراد جوان سبب ایجاد افسردگی حاد می‌شود که بسیار خطرناک است.

🌐منابع : باشگاه خبرنگاران جوان، ویکی پدیا

Image result for ‫توکسوپلاسما گوندی‬‎

۰ نظر

۰ ۲۳ تیر ۹۸ ، ۲۰:۱۴

آشنایی با وُلوُکس (volvox)

ولوکس از فرمانروی آغازیان و از شاخه جلبک های سبز می باشد. ولوکس همانند پلانکتون ها در سطح مواد موجود در آب ها و سطح آب دریاچه ها و مخازن آب می روید. (جانداری ساکن آب شیرین است.)
ولوکس یک کُلُنی* متحرک با یک شکل مشخص و تعدادی سلول است. این کلنی میان تهی و کروی یا بیضی شکل است و از نظر اندازه چیزی همانند نوک سر سنجاق است. بسته به نوع گونهٔ کلنی تعداد سلول ها می تواند بین ۵۰۰-۶۰۰۰۰ باشد. قسمت مرکزی کلنی چسبناک و لعاب مانند است و سلول ها در یک لایه منفرد در قسمت محیطی کلنی (دور کلنی) قرار گرفته اند.

Image result for ‫ولوکس‬‎

✳ تولید مثل در ولوکس
ولوکس به هر دو صورت تولید مثل جنسی و غیر جنسی تکثیر پیدا می کند. تولید مثل غیر جنسی در شرایط مساعد در بهار و ابتدای پاییز رخ می دهد.
در ولوکس معمولاً سلول های موجود در قسمت پشتی کلنی در تولید مثل شرکت می کنند. این سلول ها توسط اندازهٔ بزرگ، هستهٔ برجسته، سیتوپلاسم دانه دار (گرانولار) متراکم و فقدان تاژک خود قابل شناسایی هستند.
🔹در تولید مثل غیر جنسی سلول های موجود در قسمت پشتی کلنی که سلول های تولید مثلی هستند، ده برابر بزرگ می شوند و تاژک ها و لکه چشمی خود را از دست می دهند و به سمت داخلی کلنی می روند و تقسیم اول آنها به صورت طولی است. با تقسیمات سلولی بعدی ، کرهٔ کوچکی ایجاد می شود که به آن کره نوزاد می گویند.
👈 سرانجام کره نوزاد با هضم چند سلول مادر، از درون آن خارج می شود.
___________________
*به جاندارانی که پیکر آنها از چندین سلول کم و بیش همانند و متصل به هم ساخته شده است، کُلُنی می گویند.

۰ نظر

۰ ۰۴ فروردين ۹۷ ، ۱۸:۵۵

آغازیان / پارامسی‌

تک سلولی

روش حرکت : با هزاران مژک در ردیف های متراکم

شیوه کسب انرژی : هتروتروف

زیستگاه : آب شیرین

تولید مثل : معمولاً میتوز

دیواره سلولی : سخت و انعطاف پذیر

ویژگی خاص : پیچیده ترین و غیر معمول ترین آغازیان

دو نوع واکوئل دارند – گوارشی و ضربان دار

بیش تر آن ها دو هسته دارند – هسته کوچک، کروموزوم ها در آن قرار دارند و در فرآیند میتوز تقسیم می شوند.

هسته بزرگ دارای قطعه ای کوچک از DNA است که از هسته کوچک آمده است.

Image result for ‫پارامسی‬‎

از آغازیانِ یوکاریوت تک سلولی (پروتوزوئرها) است. و در شاخه مژک‌داران و سلسله پروتیستا طبقه بندی می‌شود. پارامسی ها در آب‌های آرام و آبگیرهای راکد زندگی می‌کنند و بخش اصلی زنجیرهٔ غذایی را تشکیل می‌دهند. آنها از پسماندهٔ جلبک ها و سایر موجودات ریز تغذیه می‌کنند و خودشان توسط موجودات کوچک دیگر خورده می‌شوند. تمام اعضای شاخه مژک‌داران به وسیله برآمدگی‌های ریز مو مانندی که مژک (پنیکول) نامیده می‌شود حرکت می‌کنند.

حرکت پارامسی به این صورت است که اگر ضربان به سمت عقب باشد حرکت جانور به سمت جلو است و اگر ضربان به سمت جلو باشد حرکت به سمت عقب است و اگر ضربان مایل باشد جانور به دور خود می چرخد. و در حالی که می چرخد به سمت جلو و عقب حرکت می کند. پارامسی قادر نیست شکل بدنش را مانند آمیب تغییر دهد زیرا غشای (پوسته) بیرونی ضخیم و سختی به نام پلیکل دارد. پلیکل غشای سلولی را فرا می‌گیرد.

پارامسی دو نوع هسته دارد. هستهٔ بزرگ (ماکرونوکلئوس) فعالیت هایی مانند تنفس، سنتز پروتئین و هضم غذا را کنترل می‌کند. هستهٔ کوچک تر (میکرونوکلئوس) تنها در طی تولید مثل به کار گرفته می‌شود. تولید مثل در پارامسی شامل تبادل DNA بین هسته های کوچک است. برای انجام این امر دو پارامسی از طول به هم می چسبند و از طریق دهان سلولی به هم ملحق می‌شوند. این فرایند هم یوغی نامیده می‌شود و نوعی تولید مثل جنسی در میکروارگانیسم‌ها می‌باشد.

واکوئل انقباضی (ضربان دار) در پارامسی وجود دارد که برای بیرون راندن آب اضافی به کار می‌رود.

واکوئل های انقباضی نقش کلیه را دارد در این موجودات و مقدار آب را در سلول تنظیم می کند. پارامسی از طریق اسمز آب را وارد سلول می کند و با این کار تصفیه می کند، یعنی اگر غذا در آن بود، آن را هضم می کند و استفاده می کند(←توسط آنزیم های گوارشی). این کار(استفاده ی غذا از آبی که وارد سلول شده ، جدا از استفاده ی سلول از شیار دهانی است). پارامسی باکتری خوار است. انتهای شیار دهانی، حلق است که بعد از آن یک واکوئل غذایی است.

واکوئل انقباضی شبیه یک حباب است در و دو طرف سلول وجود دارد. واکوئل غذایی بسته به اینکه چه مقدار غذا باشد، تعداد متفاوتی دارد.

پارامسی معمولا از طریق تقسیم دوتایی میتوز به طور غیر جنسی تولیدمثل می کند.

هسته ی ماکرو تقسیم دوتایی انجام می دهد(binary fusion). تغذیه، حرکت، تنفس و تقسیم دوتایی وظیفه ی این هسته است. در تقسیم دوتایی هم هسته ی ماکرو هم هسته ی میکرو تقسیم می شوند و دو پارامسی را بوجود می آورد که عینا مثل یکدیگر هستند. تقسیم دوتایی در مژکداران به شکل عرضی اتفاق می افتد و این تقسیم عرضی، یکی از تفاوت های آن با تاژکداران است.

در محیط سرشار از غذا، پارامسی پشت سرهم تقسیم می شود. حدود ۴۰ الی ۵۰ بار این تقسیم را انجام می دهد ولی بعد از این تکرار تقسیم دوتایی، مجبور است برای بقای خود تولید مثل جنسی داشته باشد تا تنوع ژنی زیاد شود. تولید مثل جنسی توسط هسته ی میکرو کنترل می شود که به این روش تقسیم، الحاق، گقته می شود.

تولید مثل جنسی به روش هم یوغی است. دو پارامسی هسته های هاپلویید مبادله می کنند؛ این هسته ها با هسته های هاپلویید باقی مانده درون سلول یکی می شوند و به این ترتیب هسته های دیپلویید تشکیل می شود.هسته ی دیپلویید نیمی از هسته ی فرد را دارد.

۱۱ نظر

۰ ۲۷ آبان ۹۶ ، ۲۱:۲۸