عامل بیماری آنفلوآنزا چیست؟

   آنفلوانزابیماری شایعی است که عامل آن انواع مختلفی از ویروس ها هستند. این ویروس ها به سرعت از شخصی به شخص دیگر انتقال می یابند، به همین دلیل آنفلوانزا مسری است. گاهی اوقات در یک منطقه عده زیادی به این بیماری مبتلا می شوند و آنفلوانزا حالت همه گیر پیدا می کند.

   سه نوع ویروس که به سه گروه  B , AوC  تقسیم می شوند، عامل بیماری آنفلوانزا هستند. این سه گروه چندین زیر گروه نیز دارند. این ویروس ها بسیار کوچکند و فقط با میکروسکوپ الکترونی قوی می توان آن ها را مشاهده کرد.

   آنفلوانزا در طول ماه های سرد سال بیشتر دیده می شود. مردم در هر سنی مستعد ابتلا به این بیماری هستند. این بیماری از طریق عطسه و سرفه از شخصی به شخص دیگر سرایت می کند. ویروس آنفلوانزا در مخاط بینی و گلو ساکن می شود.

   علایم این بیماری عبارتند از سرفه ، عطسه ، گلودرد،تب ، لرز، سردرد و درد عضلات در سراسر بدن. شخص مبتلا دچار ضعف و خستگی شده و در تمام نقاط بدنش احساس درد می کند.

   مرگ و میر ناشی از آنفلوانزا کم است و برخی از انواع آنفلوانزا خفیف و برخی دیگر بسیار حاد و حتی مهلک است. اپیدمی آنفلوانزای اسپانیایی پس از جنگ جهانی اول ، بیش از خود جنگ کشته برجای گذاشت.

   آنفلوانزا درمان خاصی ندارد. با این حال ، استفاده از داروهای مسکن و تب بر برای کاهش درد و کنترل تب مؤثر است. داروهایی مثل آنتی بیوتیک ها در درمان آنفلوانزا مؤثر نیستند و پزشکان این داروها را برای عوارض جانبی این بیماری از جمله ذات الریه تجویز می کنند. در افراد مسن و ضعیف مبتلا به آنفلوانزا ، امکان ابتلا به سایر بیماری ها یا عوارض دیگر نیز وجود دارد. در حالت عادی ، آنفلوانزا بیماری سختی نیست و بیمار نباید از این بابت احساس نگرانی کند.

 

صدای انگشتان !!!

کشش بین سطوح مفصلی در طی فعالیت‌های روزمره، باعث افزایش حجم مفصل و کاهش فشار مایع مفصلی می‌شود که منجر به خروج گاز درون مایع مفصلی و ایجاد حباب گاز می‌شود.

جریان مایع به سمت ناحیه ی با فشار کمتر، باعث ترکیدن حباب گاز و ایجاد یک صدای قابل شنیدن می‌شود.

فرد با فشار به مفاصل انگشتان دست و پا و یا حرکت سریع گردن و کمر باعث ترکیدن حباب و ایجاداین صدا و کاهش فشار داخل مفصل می‌شود.

اخیراً هم دانشمندان با استفاده از عملکرد رادیوگرافی قبل و بعد از حرکت درمانی در مفصل انگشتان سوم، ایجاد گاز را که منجر به ایجاد صدای کراکینگ می‌شود به اثبات ‌رسانده‌اند.

همچنین مطالعات نشان داده است که این روندِ ایجاد و ترکیدن حباب، دامنه غیر فعال مفصل را به شکل قابل ملاحظه‌ای زیاد می‌کند.

این مسئله، غیر از مشکلات و عوارض فشار بر مفاصل، وابستگی‌هایی را برای فرد ایجاد می‌کند که بعدها با وجود رفع تشکیل حباب‌های گاز، همچنان فرد را مجاب به در آوردن این صداها و حل فشارهای روحی خود از راه غیرمعقول می‌کند.

هر یک از مفاصل بدن ما دارای تعدادی گیرنده عصبی از انواع مختلف هستند که وظیفه آنها ارسال پیام به مغز و گزارش وضعیت مفصل از نظر موقعیت فیزیکی، تحریکات، صدمات یا فشارهای نامعقول است.

این گیرنده‌ها در هر لحظه وضعیت مفصل را به مغز گزارش می‌کنند و مغز بر حسب این گزارش تصمیم‌گیری می‌نماید که باید چه عکس‌العملی را در مقابل حرکت، نیرو یا فشار داخل مفصل نشان دهد.

گفتیم ایجاد حباب‌ها باعث افزایش فشار داخل مفصل خواهد شد. افزایش فشار داخل مفصل به لحاظ ایجاد حباب‌های گاز، باعث تحریک گیرنده‌های داخل مفصل می‌شود. تحریک گیرنده‌های داخل مفصل، مغز را از ایجاد یک شرایط غیرطبیعی با خبر می‌کند. به دنبال این خبر، تصمیم‌گیری برای رفع این فشار غیرطبیعی اتخاذ می‌شود. لذا فرد با فشار به مفصل ، باعث ترکیدن حباب و کاهش فشار داخل مفصل می‌شود. به این ترتیب، حس ناخوشایند مفصل قطع خواهد شد و فرد احساس راحتی می‌کند.

اما مسئله این است که به مرور و بعد از سال ها تکرار این وضعیت، این کار برای فرد عادت شده و یک نوع وابستگی برای او ایجاد می‌کند، به شکلی که حتی بدون وجود حباب‌ها نیز در شرایط عصبی خاص فرد با حداکثر فشار به مفصل، برای  ایجاد این صداها و کاهش فشار روحی خود تلاش می‌کند.

یک جمله معروف می‌گوید:

بهترین عادت این است که به چیزی عادت نداشته باشیم.

دستمال/مخدر جدید

ماده مخدر جدیدی که شش ماهه آدم را می کشد!

رضا یک ساقی و معتاد است و می گوید:

دستمال بدترین مخدر برای مصرف است. متاع خوبی نیست، آدم را آواره می‌کند.

نئشگی دستمال ده دقیقه است.

قیمت دستمال را می‌پرسم. «هر قطعه هزار تومان».

با تعجب می‌پرسم هزار تومان؟

با خنده می‌پرسد ارزان است یا گران؟

مناسب است از پول‌توجیبی یک دانش‌آموز هم کمتر!

پنج تکه می‌خرم و با رضا از همان مسیری که آمدیم برمی‌گردیم...

رضا در راه از تجربه‌اش می‌گوید:

از اینکه چطور به سرعت دوز مصرف آن افزایش می‌یابد و از روزی یک‌تکه به روزی 60 یا 70 تکه می‌رسد!

در عرض 20 روز 20 درصد از کلیه‌اش را از کار انداخته.

بعد از مدتی که دوز مصرف آن بسیار بالا می رود.

رضا می‌گوید: «ماه اول اصلا مشخص نیست که دستمال مصرف می‌کنی اما پس از یک ماه قیافه‌ات به کل تغییر می‌کند و مشخص می‌شود.» و تاکید می‌کند: «شش ماهه آدم را می‌کشد.»

منبع : خبرگزاری ایسنا / خلاصه شده

برخی کارشناسان معتقدند مواد مخدر جدیدی وجود ندارد و این شگرد مافیای مواد مخدر است که با تغییر نام مواد مخدر سعی در ایجاد بازارهای جدید برای خود دارد.

مجید رضازاده، رئیس مرکز توسعه پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی می گوید: قاچاقچیان مواد مخدر برای کسب سود بیشتر تلاش می کنند بازارهای تازه ای برای خود راه بیندازند به همین خاطر دست به تغییر نام مواد مخدر می زنند برای نمونه وقتی مصرف کنندگان مواد مخدر از تاثیرات مخرب هروئین مطلع شدند چنین شگردی را به کار گرفتند.

آن طور که رضازاده می‌گوید به این شکل قاچاقچیان مواد مخدر برای سود بیشتر هروئین فشرده را بنام کراک روانه بازار کردند.
تولید کنندگان مواد مخدر برای کسب سود بیشتر دست به هرکاری می زنند و با توجه به اینکه آنها با فروش مواد صنعتی سود بیشتری به دست می آورند قشر جوان جامعه را هدف قرار داده‌اند به همین خاطر مسئولان باید برای رفع نیازهای جوانان بیشتر به مسائلی مانند اشتغال و غنی کردن اوقات فراغت آنها بپردازند و با اجرای برنامه های فرهنگی مناسب دانش خانواده ها را نیز نسبت به این خطرات آگاه کنند، چراکه بررسی‌ها نشان می‌دهد بیش از نیمی از والدین زمانی از اعتیاد فرزندانشان با خبر می‌شوند که حدود ۵ سال از شروع به مصرف مواد مخدر از سوی آنها می‌گذرد.

 

منبع : خبر فوری

آغازیان / پارامسی‌

تک سلولی

روش حرکت : با هزاران مژک در ردیف های متراکم

شیوه کسب انرژی : هتروتروف

زیستگاه : آب شیرین

تولید مثل : معمولاً میتوز

دیواره سلولی : سخت و انعطاف پذیر

ویژگی خاص : پیچیده ترین و غیر معمول ترین آغازیان

دو نوع واکوئل دارند – گوارشی و ضربان دار

بیش تر آن ها دو هسته دارند – هسته کوچک، کروموزوم ها در آن قرار دارند و در فرآیند میتوز تقسیم می شوند.

هسته بزرگ دارای قطعه ای کوچک از DNA است که از هسته کوچک آمده است.

   
    

 

از آغازیانِ یوکاریوت تک سلولی (پروتوزوئرها) است. و در شاخه مژک‌داران و سلسله پروتیستا طبقه بندی می‌شود. پارامسی ها در آب‌های آرام و آبگیرهای راکد زندگی می‌کنند و بخش اصلی زنجیرهٔ غذایی را تشکیل می‌دهند. آنها از پسماندهٔ جلبک ها و سایر موجودات ریز تغذیه می‌کنند و خودشان توسط موجودات کوچک دیگر خورده می‌شوند. تمام اعضای شاخه مژک‌داران به وسیله برآمدگی‌های ریز مو مانندی که مژک (پنیکول) نامیده می‌شود حرکت می‌کنند.

حرکت پارامسی به این صورت است که اگر ضربان به سمت عقب باشد حرکت جانور به سمت جلو است و اگر ضربان به سمت جلو باشد حرکت به سمت عقب است و اگر ضربان مایل باشد جانور به دور خود می چرخد. و در حالی که می چرخد به سمت جلو و عقب حرکت می کند. پارامسی قادر نیست شکل بدنش را مانند آمیب تغییر دهد زیرا غشای (پوسته) بیرونی ضخیم و سختی به نام پلیکل دارد. پلیکل غشای سلولی را فرا می‌گیرد.

پارامسی دو نوع هسته دارد. هستهٔ بزرگ (ماکرونوکلئوس) فعالیت هایی مانند تنفس، سنتز پروتئین و هضم غذا را کنترل می‌کند. هستهٔ کوچک تر (میکرونوکلئوس) تنها در طی تولید مثل به کار گرفته می‌شود. تولید مثل در پارامسی شامل تبادل DNA بین هسته های کوچک است. برای انجام این امر دو پارامسی از طول به هم می چسبند و از طریق دهان سلولی به هم ملحق می‌شوند. این فرایند هم یوغی نامیده می‌شود و نوعی تولید مثل جنسی در میکروارگانیسم‌ها می‌باشد.

واکوئل انقباضی (ضربان دار) در پارامسی وجود دارد که برای بیرون راندن آب اضافی به کار می‌رود.

واکوئل های انقباضی نقش کلیه را دارد در این موجودات و مقدار آب را در سلول تنظیم می کند. پارامسی از طریق اسمز آب را وارد سلول می کند و با این کار تصفیه می کند، یعنی اگر غذا در آن بود، آن را هضم می کند و استفاده می کند(←توسط آنزیم های گوارشی). این کار(استفاده ی غذا از آبی که وارد سلول شده ، جدا از استفاده ی سلول از شیار دهانی است). پارامسی باکتری خوار است. انتهای شیار دهانی، حلق است که بعد از آن یک واکوئل غذایی است.

 

واکوئل انقباضی شبیه یک حباب است در و دو طرف سلول وجود دارد. واکوئل غذایی بسته به اینکه چه مقدار غذا باشد، تعداد متفاوتی دارد.

پارامسی معمولا از طریق تقسیم دوتایی میتوز به طور غیر جنسی تولیدمثل می کند.

هسته ی ماکرو تقسیم دوتایی انجام می دهد(binary fusion).  تغذیه، حرکت، تنفس و تقسیم دوتایی وظیفه ی این هسته است. در تقسیم دوتایی هم هسته ی ماکرو هم هسته ی میکرو تقسیم می شوند و دو پارامسی را بوجود می آورد که عینا مثل یکدیگر هستند. تقسیم دوتایی در مژکداران به شکل عرضی اتفاق می افتد و این تقسیم عرضی، یکی از تفاوت های آن با تاژکداران است.

در محیط سرشار از غذا، پارامسی پشت سرهم تقسیم می شود. حدود ۴۰ الی ۵۰ بار این تقسیم را انجام می دهد ولی بعد از این تکرار تقسیم دوتایی، مجبور است برای بقای خود تولید مثل جنسی داشته باشد تا تنوع ژنی زیاد شود. تولید مثل جنسی توسط هسته ی میکرو کنترل می شود که به این روش تقسیم، الحاق، گقته می شود.

تولید مثل جنسی به روش هم یوغی است. دو پارامسی هسته های هاپلویید مبادله می کنند؛ این هسته ها با هسته های هاپلویید باقی مانده درون سلول یکی می شوند و به این ترتیب هسته های دیپلویید تشکیل می شود.هسته ی دیپلویید نیمی از هسته ی فرد را دارد.

اسکلت آب ایستایی چیست؟

اسکلت آب ایستایی (هیدروستاتیک) شامل یک مایع تحت فشار در یک بخش محصور شده بدن است. اسکلت اصلی بیشتر کیسه تنان، کرم های پهن، کرم های لوله ای و کرم های حلقوی از این نوع است. این جانوران با استفاده از ماهیچه های خود و تغییر شکل بخش پر شده از مایع، شکل و حرکت بدن خود را کنترل می کنند.

برای مثال هیدر می تواند با بستن دهان خود و به کار بردن سلول های قابل انقباض در دیواره بدنش حفره گوارشی مرکزی خود را منقبض کرده و طویل شود. از انجایی که آب درون حفره نمی تواند چندان تحت فشار قرار گیرد، کاهش قطر حفره گوارشی، در جهت افزایش طول حفره به آن نیرو وارد می کند.

در کرم خاکی و کرم های حلقوی دیگر، مایع درون سلوم به عنوان یک اسکلت هیدروستاتیک عمل می کند . در بسیاری از این کرم ها حفره سلوم به وسیله پرده های بین بندهای بدن به چندین بخش تقسیم می شود در نتیجه جانور برای تغییر شکل هر قطعه از بدن به طور مجزا، هم ماهیچه های طولی و هم حلقوی را به کار می برد و از اسکلت هیدروستاتیک خود برای حرکات دودی استفاده می کنند.(1)

فشار هیدروستاتیک معادل با فشار خون گرفته می شود مثلا فشار هیدروستاتیک در سمت سرخرگی مویرگ حدود 40 میلی متر جیوه است.

از نظر لغوی هیدروستاتیک، متشکل از "هیدرو "به معنای آب و "استاتیک" به معنای آرامش و سکون می باشد و از نظر اصطلاحی ،هیدروستاتیک به معنای " وابسته به عملکرد مایعات" است و چون در بدن جانداران مایع اصلی محیط داخلی آب است ، در زیست شناسی شاید بتوان هیدروستاتیک را "پدیده های فیزیکی وابسته به آب "در نظر گرفت.البته باید توجه داشت که اصل این اصطلاح در مباحث مکانیک مایعات در فیزیک رایج است و اصطلاح هیدروستاتیک در مقابل هیدرو دینامیک مطرح است به عبارت دیگر این دو اصطلاح متقابل مربوط به بررسی فیزیکی سیالات در دو حالت متقابل سکون و حالت حرکت آنهاست. در نتیجه میتوان آن را در بدن جانداران یک پدیده بیوفیزیکی به حساب آورد ، پس هیدروستاتیک یک پدیده بیوفیزیکی مربوط به محیط مایع در بدن جانداران می باشد.

اصطلاح فشار هیدروستاتیک در بدن جاندار، به طور کلی به معنی فشار حاصل از آب در بدن جاندار است ، مثلا وقتی در یک فضای بسته و محدود مانند فضای درون سلول ها یا در کل بدن یک جاندار مقدار آب افزایش می یابد، فشاری که آب به جداره یا غشا سلول یا جدار بدن یک جاندار وارد می کند نیز افزایش می یابد به عبارتی فشار هیدروستاتیک در سلول یا در بدن جاندار زیاد میشود البته باید توجه داشت که آب نه تنها به جداره بلکه به مواد معلق درون خود نیز فشار وارد میکند که میتواند بر تبادل مواد و تعادل غلظتی این مواد مثلا بین سلول و اب میان بافتی تاثیر بگذارد یعنی افزایش فیزیکی فشار اب بر انجام پدیده زیستی تبادل مواد و نهایتا رسیدن به یک تعادل غلظتی در درون و بیرون سلول اثر می گذارد.(2)

1- جلد 6 بیولوژی کمپبل صفحه 1365 انتشارات خانه زیست شناسی

2- ask2know.ir

سؤال/زیست دهم

1) پرسش های مروری فصل سوم

تبادلات گازی

گفتار 1و 2 و 3

دریافت

2) آزمون فصل 3 زیست دهم

دریافت

شریان «مجله زیست شناسی»

شریان (مجله زیست شناسی)

را در پیام رسان ایرانی سروش دنبال کنید.

http://sapp.ir/shariyan96

گیاهان عجیب 3

                            

    نام علمی : (Selaginella lepidophylla)

 «سرخس رستاخیز» Resurrection Fern که تصویرش را بالا مشاهده می کنید، به نوعی تداعی کنندۀ زنده شدن  مردگان است.

این گیاه در مناطقی با آب و هوای بسیار خشک زندگی می کند. زمانی که حتی یک قطره باران هم نمی بارد، سرخس رستاخیز به شکل توپ چروکیده در می آید. البته در این حالت گیاه زنده است حتی توانایی بقا در این شکل را برای سالیان زیاد دارد.

سرانجام با شروع بارندگی، برگ ها قطرات آب را جذب کرده و باز می شوند، گیاه ظاهری سرسبز به خود گرفته و رشد می کند.

مادامی که به این سرخس آب داده شود، گیاه سرسبز، کوچک و شاداب باقی می ماند. اما با قطع آبیاری دوباره گیاه تبدیل به یک توپ خشکیده می شود.

سرخس رستاخیز هیچگاه نمی میرد؛ می توان گفت این گیاه عملکردی شبیه به بذر های خشک گیاهان دارد.

این گیاه پس از خشک شدن و به شکل توپ در می آید ، بعد از رسیدن آب به این گیاه حدود 24 ساعت طول می کشد تا دوباره سبز شود.
آزمایشها نشان داده که این گیاه تقریبا می تواند تمام آب خود ( در حدود 97 % ) رو از دست بدهد ولی باز هم زنده بماند در حالی که اکثر گیاهان دیگر با از دست دادن 8 تا 12 % از آب خود می میرند.

دوچرخه سواری مانتیس

«اکو سوپارمن» عکاس ۲۳ ساله آماتور در حین عکاسی از حیات وحش اندونزی متوجه پرش حشره‌ای با نام «مانتیس» بر روی گیاهی شد که برگ‌های مدور آن ظاهری دوچرخه مانند به آن بخشیده بودند، به شکلی که گویی این حشره در حال دوچرخه سواری است.

این گیاه پیش از این نیز توجه عکاس را به خود جلب کرده بود با این همه شانس نیز با او یاری کرد و حشره سبز رنگ با پرش خود بر روی گیاه سوژه‌ای جالب توجه را برای عکاسی به وجود آورد.

نحوه قرار گیری حشره بر روی گیاه به شکلی است که گویی حشره فرما‌ن‌های یک دوچرخه را با دست‌های بالایی خود گرفته و در حال هدایت دوچرخه‌ای از جنس برگ است.

ده حس برتر حیوانات

انسان ها همواره تصور می کنند که باهوش ترین موجودات عالم حیاتند اما هیچ یک از حواس پنجگانه آن ها توانایی رقابت با تیزترین قابلیت های حسی حیوانات را ندارد.
حیوانات در تاریکی می بینند، بوی طعمه خود را از مسافت ها دورتر حس می کنند و امواج الکتریکی را از ماهیچه های فشرده ی طعمه های مخفی شده دریافت می کنند.
10 حسی که انسان ها از داشتن آن بی بهره اند، در وجود این حیوانات قرار داده شده است:

 

خفاش

خفاش ها با انتشار جیر جیر فرا صوت و انعکاس امواج صوتی پس از برخورد با موانع ، حشرات را حین پرواز شکار می کنند و به موانع برخورد نمی کنند. این ردیاب صوتی بیولوژیکی «پژواک» نام دارد که دلفین ها نیز از آن برای حرکت در میان آب های تیره استفاده می کنند.

کوسه ماهی

هرگز با یک کوسه ماهی قایم باشک بازی نکنید زیرا
می بازید. کوسه ماهی ها سلول های ویژه ای در مغز خود دارند که به میدان های مغناطیسی تولید شده از سوی دیگر موجودات حساس هستند. این توانایی در برخی
کوسه ماهی ها آن قدر قوی است که این جانداران وجود یک ماهی پنهان شده زیر شن و ماسه را از طریق موج های الکتریکی ضعیف حاصل از ماهیچه های منقبض شده آن تشخیص می دهند.

مارها

وقتی مارها زبان شاخه دار خود را تکان می دهند ممکن است این حالت برای ما بدشگون به نظر آید اما این جانداران با استفاده از این قابلیت محیط پیرامون خود را بو می کشند. مارها با استفاده از زبان خود ذرات معلق در هوا را جمع
می کنند. زبان روکش دار مارها سپس درون حفره خاص سقف دهانشان که اندام های "جکابسون" نامیده می شوند، غوطه ور می شود. در آن مکان رایحه های بو پردازش شده و به صورت سیگنال های الکتریکی به مغز انتقال می یابند.

مار بوآ

اندام های حساس به دما، که بین چشم ها و منافذ بینی مارهای بوآ قرار دارد.به این حیوانات کمک می کنند تا گرمای بدن طعمه ی خود را حس کنند. هر یک از این اندام ها در هر دو بخش سر مارهای بوآ قرار گرفته اند از این رو مارها حتی در تاریکی مطلق نیز قادر به حمله به شکار خود هستند.

پرندگان

 چشمان حشرات و پرندگان با طول موج نورهایی که برای انسان قابل رویت نیستند، مطابقت دارد. پرندگانی که به نظر ما به رنگ روغنی می آیند اغلب به رنگ هایی درخشان هستند که ما حتی نامی برای زمانی که این رنگ ها در نزدیکی نور فرابنفش دیده می شوند، پیدا نمی کنیم. تلسکوپ هایی چون هابل تصاویر فرابنفشی تولید می کنند که پس از رنگ آمیزی توسط متخصصین این رنگ ها را نمایان می سازند.

 

گربه

گربه ها پوسته هایی شبیه به آینه در پشت چشمان خود دارند که به آنها امکان شکار کردن طعمه و حرکت در تاریکی مطلق را می دهد. این پوسته که "تاپتیوم لوسیدیوم" نامیده می شود نور را پس از دریافت به شبکیه چشم منتقل می کند و باعث می شود تا چشمان، فوتون ها را دریافت کنند.

 

پروانه

این حشرات زیبا مواد شیمیایی خاصی با نام "فرومون" را که از جنس مخالف پخش می شود تا فاصله 7 مایلی در هوا تشخیص می دهند.

 

موش

اکثر موش ها بینایی ضعیفی دارند اما این ضعف خود را با موهای اطراف پوزه جبران می کنند. این موجودات از موهای دراز خود به همان شکلی که انسان های نابینا از عصا استفاده می کنند، بهره می گیرند. موش ها و جوندگان دیگر با حرکت موهای اطراف پوزه ی خود به هنگام برخورد با اشیاء تصاویری ذهنی خلق می کنند و بدین ترتیب محیط پیرامون خود را شناسایی می کنند.

 

ماهی استوانه ای

برخی از ماهی ها از جمله ماهی های استوانه ای با استفاده از کیسه های هوای خود می شنوند. کیسه ها ارتعاشات اصوات را شناسایی می کنند و با استفاده از یک جفت استخوان در گوش میانی این لرزه ها را در گوش داخلی قوت می بخشند. سلول های مویی در گوش داخلی به ارتعاشات واکنش نشان داده و اطلاعات صوتی را به مغز ماهی ها انتقال می دهند.

مرغان مهاجر

بسیاری از پرندگان به ویژه مرغان مهاجر از میدان مغناطیسی زمین برای تشخیص مسیر خود حین پروازهای طولانی مدت استفاده می کنند. دانشمندان هنوز نمی دانند که این پرندگان به چه نحو از این قابلیت بهره می گیرند اما یافته های یک تحقیق نشان می دهد: پرندگان احتمالاً از گونه ای جابه جایی حسی برخوردارند که به آنها امکان می دهد تا خطوط مغناطیسی زمین را به صورت الگوهای رنگی یا نور بینند. این خطوط حیطه بینایی پرندگان را احاطه می کنند.