زیست شناسی

علمی و آموزشی

زیست شناسی

علمی و آموزشی

زیست شناسی

فالموت فی حیاتکم مقهورین ،
و الحیاة فی موتکم قاهرین
زندگی آن است که بمیرید و پیروز باشید و مردن آن است که زنده‏ باشید و محکوم دیگران.
نهج البلاغه ، خطبه 51

۲ مطلب با موضوع «زیست سلولی-مولکولی» ثبت شده است

آپوپتوز (Apoptosis) گونه ای مرگ سلول است که طی فرایند مرگ برنامه‌ریزی‌ شدهٔ سلول به وقوع می پیوندد. این فرایند در جانداران پُرسلولی انجام می شود.

👈 مرگ برنامه‌ریزی‌شدهٔ سلول‌ در پی سازوکارهای درون‌سلولی و به ‌ویژه قطعه‌قطعه شدن سلول رخ می‌دهد. مجموع این وقایع را خزان سلولی یا مرگ برنامه‌ریزی‌شدهٔ سلول (programmed cell death) می‌گویند.

آپوپتوز روندی فیزیولوژیک و زیستی برای نمو فعّال و طبیعی و همچنین حفظ هموستازی می‌باشد. در مواردی که زنده ماندن یک سلول، موجودیت موجود زنده را به خطر بیندازد، سلول با مرگ برنامه‌ریزی شده، خودکشی می‌کند. زمانی که سلول تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی یا حتی درونی همانند پرتوهای یونیزه کننده، داروهای سیتوتوکسیک (در درمان سرطان‌ها) هایپرترمیا، هورمون‌های گلوکو کوررتیکوئیدی و ... قرار می‌گیرد مواد درون آن از جمله DNA، دست خوش تغییراتی می‌شوند که در صورت ادامهٔ حیات آن منجر به ناهنجاری‌هایی شدیدی از جمله سرطانی شدن سلول می‌شوند.

🔹عوامل دیگری نظیر برخی باکتری‌های بیماری زای داخل سلولی مانند سالمونلا، شیگلا، لیستریا، لژیونلا و … نیز در هنگام عفونت‌زایی خود با تغییر، در برخی مسیرهای متابولیکی و زیست‌شیمیایی داخل سلولی می‌توانند، در هدایت سلول به سمت این نوع خاص از مرگ مؤثر باشند.

🔹مرگ برنامه‌ریزی شدهٔ سلولی، از طریق مسیرهای مختلفی، برانگیخته می‌شود، برخی از این مسیرها در اثر اتّصال لیگاندهایی به گیرنده‌های سطح سلول، و برخی دیگر از این مسیرها در اثر فقدان برخی فاکتورهای رشد، راه اندازی می‌شوند.

👈 آسیب‌های شدید به مادّهٔ ژنتیکی سلول نیز، می‌تواند مسیرهای مختلفی، که منجر به آپوپتوز می‌شوند، را راه اندازی کند. آپوپتوز یک روند فیزیولوژیک مرگ سلول است که در اثر فعال شدن آنزیم های گروه کاسپاز رخ می دهد. نسبت درون سلولی پروتئین های مشوق اپوپتوز مانند (BAX یا Bak) به پروتئین های ضد آپوپتوز مانند ( BCL_2) تعیین کننده حساسیت سلول نسبت به آپوپتوز می باشد.


🌐 سایت زیست آموزان

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ آبان ۹۷ ، ۲۳:۲۹

✅ همان طور که می دانید هر نوع رنای ناقل یا tRNA فقط به یک نوع آمینو اسید متصل می شود. مثلاً رنای حامل پادرمزه متیونین فقط می تواند به متیونین متصل شود. در این اتصال، آمینواسید از طریق گروه کربوکسیل خود به ریبوآدنین (باز آدنین) انتهای مولکول رنای ناقل متصل می شود.

👈 آنزیمی که این اتصال را برقرار می کند، آمینواسیل - tRNA سنتتاز نام دارد. این آنزیم نقش مهمی در صحت ترجمه به عهده دارد. اگر آنزیم اشتباه کند و آمینواسید را به رنای ناقلی که مربوط به آن نیست متصل کند، آنگاه ترجمه اشتباه خواهد شد. مثلاً اگر آنزیم، آمینواسید سِرین را به رنای ناقلی که پادرَمزه (آنتی کدون) متیونین دارد متصل کند، آنگاه رَمزه ( کدون) متیونین به سرین ترجمه خواهد شد.

بنابراین آنزیم آمینواسیل-tRNA  سنتتاز بسیار با دقت و اختصاصی عمل می کند. به این ترتیب که برای هر آمینواسید، یک آنزیم آمینواسیل-tRNA  سنتتاز ویژه وجود دارد.

❓حال این که آنزیم چگونه می تواند رنای ناقل صحیح را شناسایی کند؟ پرسشی است که هنوز پاسخ آن مشخص نیست.
😉 ان شاءالله شما محققان جوان در پی پاسخ آن برآیید.


📚مبانی ژنتیک مولکولی/سید علی آل محمد، منیژه رحمانی

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ آبان ۹۷ ، ۲۲:۴۳